Nieuwe dromen van Haba

 Zomaar een herfstknutseltje uit een lesje dat ik ooit eens maakte.. Ik wist niet eens dat ik die afbeelding nog in mijn mappen had staan. Maar aangezien ik geen inspiratie heb om iets nieuws te verzinnen en er op het ogenblik ook geen dingen zijn die ik in mijn blog neer zou willen zetten, dus toch maar even een 'oudje'

. . . in het bos was het weer rustiger dus de hertjes lieten zich ook weer zien.   Toen ik deze foto nam was er geen herfstvakantie en dus weinig mensen in het bos. Ik kon deze foto nemen omdat ik niet echt dichtbij was, vandaar is het ook niet direct een scherpe foto.  Maar de hertjes hadden me wel in de gaten merkte ik. Er is nog aardig wat blad aan de bomen al is er ook al heel wat op de grond gevallen. Hier probeert de zon nu ook door de bewolking heen te komen, maar afwachten of dat helemaal gaat lukken. Intussen nog wat boodschappen gaan halen.

 Dit herfstblad lag zomaar voor mijn voeten het lijkt wel geschilderd zulke mooie kleuren die zomaar op de grond voor mij gevallen zijn. En het was ook heerlijk weer voor een herfstwandeling vorig weekend. Omdat mijn dochter tegenwoordig ook in de hoek van het onderwijs zit, hoef ik vandaag niet op te passen ze heeft nu ook vrij in de schoolvakanties .

 In alle vormen en kleuren 

. . .verandert niets blijft hetzelfde in een mensenleven

  Misschien heb ik deze ooit neergezet, maar het kan vast nog wel een keertje. Ik heb een tijdje haiku's gemaakt en daar is dit er eentje van.

 . . .mooi weer tenminste daar ziet het wel naar uit het zonnetje komt alweer achter het huis van de buren vandaan.  Straks weer gaan zwemmen en mocht het mooi weer blijven dan kan ik na het zwemmen nog even een eindje wandelen. Deze foto is van vorig jaar rond deze tijd.

 Een kinderloze oom en tante van mij bezaten een vakantiehuis in het bos bij Maarn. In korte vakanties gingen er vaak neven en nichten logeren. Zo een weekje was meestal wel gezellig. In een vakantiehuis iets verderop had men ook kinderen van onze leeftijd, die dan ook weer vrienden uitnodigden voor een vakantieweek. We trokken dan regelmatig samen op en speelden 's avonds ook bordspelletjes.  Hier op de foto zijn we daar ook mee bezig de jongens speelden monopoly en wij deden een of ander kaartspelletje , ik zou niet meer weten welk spel dat is geweest. Hier zit links voor een neef van mij, dan iemand van de 'buren' daar weet ik na al die tijd geen naam meer van, dan het 'buurmeisje', daarnaast in het midden met het donkere haar dat ben ik, met naast me mijn nichtje en op de voorgrond weer een logé van de buren. Ik heb geen idee wie er nog naast mijn nichtje zit waar alleen een arm van te zien is, ik heb ook geen namen achterop de foto geschreven.   Alleen heb ik e

 Met alle technologie van tegenwoordig worden er nog zelden brieven geschreven. Ik weet wel dat toen ik ging studeren in Amsterdam het altijd fijn was wanneer ik een brief van mijn moeder ontving. Ik kon niet ieder weekend naar huis omdat het te duur werd , dus een brief die je nog eens over kon lezen was fijn. Ook in de 'verkeringstijd' met mijn latere echtgenoot hebben we veel brieven gewisseld, want we woonden niet bij elkaar in de buurt. Mijn man was 'stadjer'  Groningen  en ik woonde destijds op kamers in Amsterdam.  In mijn middelbare schooltijd werden er ook door de talenleraren vaak adressen gegeven van leeftijdgenoten in anders talige landen. Zo heb ik geschreven met een meisje in Frankrijk in het Frans uiteraard en met een jongen in Amerika in het Engels. Het was altijd wel leuk om dergelijke brieven te ontvangen. Ik neem aan dat het in deze tijd niet meer zal bestaan, of misschien toch wel. Het is in ieder geval wel goed voor de beheersing van een vreemde taa

. . .is hij helemaal groen, maar nog heel even en er staat weer een prachtig gekleurde boom in mijn tuin. (de foto is van vorig jaar)  

Er zijn verschillende soorten pijn die je in je leven tegenkomt, daar heb ik dit eens over geschreven. Ik denk dat niemand in zijn of haar leven alleen maar vreugde en leuke zaken meemaakt.

In mijn tuin staan weer een hoop kabouterhuisjes, de kabouters zijn nog niet gesignaleerd. Nu zou je voor hen een schoteltje melk neer kunnen zetten, maar ik vrees dan dat de buurpoes die op zal drinken en melk is niet goed voor poezen die kunnen daar behoorlijk van aan de dunne raken. En die kabouters moeten maar zelf naar de koeienstal gaan daar zal ook wel melk aanwezig zijn. Anders moeten ze het aan de koeien vragen om een slokje te mogen nemen nietwaar?  Over het algemeen zijn koeien niet echt vervelend tegen kabouters.