Nieuwe dromen van Haba

 Wanneer we als kinderen aan het strand waren in de zomervakantie, verzamelde je zakken vol schelpen. Terug thuis maakte je er allerlei knutseltjes mee, een dame met een wijde rok van kokkelschelpen een lijfje van liefst roze kleurige nonnetjes armen van pijpenragers  en voor het hoofd het liefste heel licht gekleurde gladde schelpjes.  Ik heb er niets meer van vermoedelijk gingen ze stuk en werden ze weggegooid.  En ja foto's werden toen niet zoveel gemaakt en zeker niet van dat soort spul. Maar ik heb er wel goede herinneringen aan, In die tijd was het bijzonder wanneer je eens een 'scheermes' vond, tegenwoordig zie ik die veel vaker liggen.                         Nu vraag ik me af hoe dat komt, is het een teken van de milieuvervuiling zodat de dieren sneller sterven, of komen ze juist meer voor langs onze kust, ik zou het niet weten. Het kan ook wel komen omdat wij als kinderen vakanties aan een ander strand doorbrachten en meestal bij Cadzand naar het strand gingen.  M

 Dit knuffelaapje is nog altijd in mijn bezit, toen ik kind was ging hij altijd mee naar bed nu heb ik hem in een kast staan waar hij achter een glazen deurtje nog te zien is. De handjes en voetjes zijn van binnen voorzien van ijzerdraad zodat hij ook ergens aan kon hangen. Je ziet wel dat ik zijn neus er destijds kaal geknuffeld heb, het vilt is daar helemaal weggesleten. Dankzij mijn moeder die veel bezittingen van haar kinderen voor hen bewaarde in dozen met hun naam erop, heb ik mijn aapje nog steeds, al ligt hij nooit meer bij me in bed.

 Het werd daarnet te warm voor mij in mijn tuin maar ik heb nog wel wat leuke bloeiers op de foto gezet, De akeleitjes heb ik ooit een keer gezaaid en die komen nu op meerdere plekken voor. Ik heb een  rommeltuin dus nooit nette borders en zo dus ik vind alles leuk zelfs sommige soorten onkruid.   Nu worden de akeleien de bloemen der dwaasheid genoemd, nou dan heb ik dus momenteel een dwaze tuin , maar hoe dan ook, ik vind ze mooi lobelia + witjes (geen idee hoe die heten) Akelei wit en daaronder eentje die in de buurt van een paarse heeft gestaan     Deze staan binnen een restje van de boeketten die ik de laatste tijd had staan.

                                     Kom jongens en meisjes allemaal netjes achter mamma aan blijven  Mamma kan niet zo goed tellen  dus als er iemand ontbreekt zal ze het niet merken

 Reed Thor weer door de lucht  met donder , bliksem en regen ik hoop dat mijn potplanten zich straks weer op zullen richten. Ach meestal kunnen ze best tegen een stootje dus het zal ze wel lukken.

 Ik heb de potten in de tuin weer gevuld met bloemen, dat is toch altijd weer een vrolijk zicht in de tuin. Zo weer vertrekken richting asiel, maar eerst even een kop koffie.

Deze heb ik al jaren geleden gemaakt ik weet niet of ik het gedichtje al een keer heb geplaatst maar ach twee keer mag ook wel en er zijn vast mensen die hier nu lezen en die hier meer dan tien jaar terug nooit op mijn  'puntblog'  zijn geweest. Ik ben hier komen bloggen toen Punt er mee stopte. 

 Al moest je vroeger wachten tot de aardbeien buiten al rijp waren, nu kun je ze al volop kopen, en dat doe ik dan ook, ik ben dol op aardbeien, als kind mocht ik ze niet eten want toen kreeg ik er uitslag van, uiteindelijk is dat vanzelf over gegaan dus ik kan er nu uitgebreid van genieten. Hier een knutseltje met het 'zomerkoninkje'  die tegenwoordig dus niet tot de zomer hoeft te wachten.

 Al had ik helemaal niets verwacht, toch werd ik blij verrast met de komst van mijn zoon, schoondochter en kleindochter  Die me een prachtig boeket overhandigden vanwege Moederdag. We zijn ook nog even met de kleine meid naar het dorp gelopen om een ijsje te halen en even in het speeltuintje te spelen.                          Het was dus een onverwacht bezoek op een mooie zonnige dag 

 Goed te zien dat het nog geen seizoen is voor de toeristen toen ik mijn rondje richting  het Veerse Meer liep waren en wel een paar zeilbootjes te zien, maar ook hele stukken lekker rustig op het water. Wat meeuwen en scholeksters kwam ik wel tegen, maar die lieten me niet te dichtbij komen. Gelijk hebben ze want ze weten niet of ik wel te vertrouwen ben natuurlijk. Aan de overkant zie je de kust van Noord-Beveland. Het zonnetje was vanochtend beter te zien, langzaam aan is de lucht weer aan het betrekken. Omdat het schoolvakantie is hoefde ik niet op te passen, Laura's pa en ma hadden ieder een week vrij genomen om ieder op zijn beurt op haar te passen. Oma had dus een dag vrij  :)