Toen ik gisteren iets zocht , kwam ik ook op de zolderkamer, en in de kast daar kwam ik dit tegen, mijn speelgoedserviesje . Het was toen ook alleen met deze onderdelen, slechts één bordje, een juskom, een schaal met deksel, een platte schaal en ik heb nooit begrepen waar dat vierkante bakje voor diende, dat doet er ook niet toe ik heb er veel mee gespeeld. En er hoorde echt niets anders meer bij, wanneer ik het zo zie denk ik dat je er eventueel nog meer onderdelen bij kon kopen, maar dat is dus nooit gebeurd. Wel weet ik dat ik er altijd heel voorzichtig mee gespeeld heb zodat er niets kon breken. Mooi dat het nog na al die jaren in mijn bezit is. Ook zag ik nog een doos staan waar mijn kleine theeserviesje in zit, ik denk dat ik dat ook nog wel eens op de foto zal zetten, maar dan moet ik het eerst eens afwassen en neerzetten. Ik zag wel dat daar alleen het dekseltje van het suikerpotje verdwenen is. Misschien zit dat nog onder in de doos. Op het eerste gezicht zie ik dat er een the
. . . . dat de boeren geen subsidie meer krijgen voor het inzaaien van de akkerranden met bloemen . Het was toch een stuk fleuriger dan nu het weer saaie stukken met gras zijn geworden. Maar ja gelukkig heb ik er toen foto's van gemaakt. Deze foto maakte ik in 2011 , vandaag is hier trouwens ook nog eens een grijze dag , geen zon te zien.
Toen ik op de lagere school (tegenwoordig basisschool geheten) zat kregen we op een bepaald moment lessen over de natuur waar we dus leerden voorzichtig met de natuur om te gaan. Ik weet niet of dat tegenwoordig ook nog onderwezen wordt, maar het zou misschien wel nuttig zijn. Wij konden dan een speldje krijgen (of misschien kopen dat weet ik niet meer) wanneer we een soort klein examentje deden en daarna was je 'jeugdnatuurwachter' Ik heb geen idee waar mijn speldje is gebleven en of ik het fotootje ervan ooit zelf heb gemaakt, ik denk dat ik het van het www heb geplukt jaren geleden tenminste. Nu zit het nog steeds in een fotomapje van mij. De bedoeling was ook dat wanneer je andere kinderen planten in het plantsoen zag vernielen, dat je ze dan aansprak op hun gedrag. Nu moet ik zeggen dat ik dat nooit gedaan heb. En zoveel werd er bij ons ook niet vernield voor zover ik me herinner. Nu woonden wij aan de rand van ons plaatsje (niet meer een echt dorp maar ook geen stad) e
mooi Haba
BeantwoordenVerwijderende tijd vliegt voorbij