Bijnamen

Op het lyceum gaven we sommige leraren een bijnaam, ik denk dat ze dat wel wisten, maar er werd nooit iets over gezegd. Zo hadden we destijds twee leraren die beiden de achternaam Cohen hadden, dus dat werd Ko Kip nu noemden we de ene de oude Ko Kip en de anders de jonge Ko Kip (of ook wel ko kuiken), ik geloof dat eigenlijk de oude in jaren de jongste was, maar de ander voelde jonger en flexibeler. En een leraar die M als voorletter had, en niet wilde zeggen waar die M voor stond werd door ons Manus genoemd, ik heb ook nooit geweten wat zijn echte voornaam was. Nu was er ook nog een leraar die mijn vader nog als leraar in de klas had gehad. Die gaf me voor het gemak maar de naam van mijn zus als ik het goede antwoord gaf, maar als ik iets fout deed of niet oplette riep hij dat mijn zus en mijn vader meer aandacht voor zijn les hadden gehad. Hij heette dhr. Klok maar door zijn kleine gestalte werd dat natuurlijk Klokje.  Volgens mijn vader had hij er in die tijd flink de wind onder, maar toen ik daar op school kwam werd hij door velen niet meer serieus genomen. Hier heb ik hem uit een oude schoolfoto 'geknipt' je kunt op de foto zien dat het lage bankje zowat tot zijn knieholte reikte.  Ik neem aan dat de beste man inmiddels al heel wat jaren geleden al is overleden, nu heb ik nooit een hekel aan de man gehad . Het bijzondere was dat hij altijd een zakje met gekleurde krijtjes bij zich had, die hij gebruikte om kaarten op het bord te tekenen en dat hij je soms half voorzegde. Dan vroeg hij me de naam van een gebergte en als ik niet gelijk antwoordde riep hij dat is dus de Oe. . .de Oe. .   En ik: 'De Oeral meneer'  ja goed zo Bets mijn zus heette niet echt Bets, maar haar naam vond hij kennelijk niet goed en ze werd toen door hem Bets genoemd.