Als klein meisje wilde ik graag een autootje om mee te spelen, maar ja meisjes spelen niet met autootjes werd vaak gezegd. Maar al had ik een rijtje poppen, ik was niet echt een poppenmoedertje, zoals mijn zus. Ik kleedde zo'n pop aan en zette die dan neer, dat was alles wat ik deed. Veel plezier had ik er ook niet mee eerlijk gezegd. Maar ja met auto's spelen was iets voor jongens, dat deden meisjes destijds niet. Maar toen ik een keer met mijn (bij ons inwonende) tante in de stad was, heb ik van haar toch een autootje gekregen. Het was er zo eentje dat je even achteruit moest trekken en dan loslaten en hij reed vanzelf een stuk vooruit. Ik was er ontzettend blij mee en heb er veel mee gespeeld, zomaar in mijn eentje. Nog steeds is dit wagentje in mijn bezit, het staat nu als sier in mijn kast.